بررسی مدل سازی های موجود در GIS/پایگاه های داده

پایگاه داده مخزنی با توانایی ذخیره حجم بالایی از داده است. پایگاه داده به عنوان مدلی از پدیده های واقعی این جهان کارایی های مفید زیر را ارائه می کند:

پایگاه داده می تواند توسط چند کاربر به صورت همزمان مورد استفاده قرار گیرد.
پایگاه داده تکنیک های بسیاری را برای ذخیره داده عرضه میکند و امکان استفاده از موثرترین این تکنیک ها را می دهد.
پایگاه داده امکان وضع قوانین روی داده های ذخیره شده را می دهد و به صورت خودکار بعد از هر به روز رسانی داده این قوانین کنترل می شوند.
پایگاه داده به راحتی امکان استفاده از زبان دستکاری داده ها [۱] (DML) را فرآهم می آورد؛ این زبان همه نوع استخراج و به روز رسانی داده را انجام می دهد.

(دستورات DML توانایی انجام عملیات بر روی داده‌ها را دارد، برخی از مهمترین دستورات DML عبارتند از insert,update,delete,select)

پایگاه داده هر جستجو و پرسشی در زبان دستکاری داده را به بهترین و موثرترین راه اجرا خواهد کرد (query facility).

پایگاه های داده تقریبا میتوانند هر نوع داده ای را ذخیره کنند. سیستم های پیشرفته پایگاه داده، داده های ذخیره شده به شکل جدول را سازمان دهی می کنند. هر پایگاه داده ممکن است چندین جدول داشته باشد که هر کدام نوع خاصی از داده را در خود نگهداری می کند. این که یک جدول هزاران سطر داده در خود جای داده باشد آن چنان نا آشنا نیست، حتی ممکن است در هر جدول صدها هزار سطر داده وجود داشته باشد.

پایگاه داده مکانی

پایگاه داده مکانی نوع خاصی از پایگاه های داده است. نمایش پدیده های جغرافیایی در دنیای واقعی را که قرار است در GIS استفاده شود ذخیره می کند. این پایگاههای داده خاص هستند چرا که تکنیک های دیگری غیر از جدول را برای ذخیره سازی نمایش عوارض استفاده میکنند. نمایش پدیدههای جفرافیایی به کمک جداول آسان نیست. پدیدههایی را که میخواهیم در پایگاه داده مکانی ذخیره کنیم ممکن است ویژگی های نقطه، خط، مساحت و یا تصویر را داشته باشند. یک نکته مهم در طراحی یک پایگاه داده مکانی کاربردی این است که بدانیم بعضی از پدیده های جغرافیایی بهتر است به عنوان نقطه، بعضی به صورت خط و برخی دیگر به صورت مساحت نمایش داده شوند. مثلا بسته به مقیاس نقشهها گاهی اوقات شهرها به شکل نقاط و گاهی در قالب مساحت ها ذخیره می شوند. پایگاه های داده مکانی صرفاً جهت ذخیره سازی و مدیریت داده ها ایجاد نمی شوند، بلکه به کاربران این امکان را می دهند که شکلهای ساده یا پیچیدهای از آنالیزهای مکانی را روی این پایگاه های داده انجام دهند.

مدلهای رقومی مثل پایگاه های داده در GIS مزایای بیشماری نسبت به مدلهای کاغذی مثل نقشهها دارند؛ انعطاف پذیری بالا در استفاده و اعمال تغییرات، امکان شبیه سازی و پویانمایی، اجرای نرم افزاری و … همگی باعث می شوند که فهم ما از دنیای واقعی بیشتر و بیشتر شود.

[۱] Data Manipulation Language