بیوگرافی ابوریحان بیرونی
ابوریحان محمد بن احمد بیرونی دانشمند جامع الاطرافی است که در تاریخ ۱۴ شهریور ۳۵۲ خورشیدی در خوارزم زاده شد و هم عصر دانشمندانی چون ابوالوفای بوزجانی و ابوعلی سینا بود و بیشتر آثارش در حوزه نجوم و ریاضیات است. او روش جدیدی برای اندازه گیری شعاع زمین ارائه کرد که بسیار به روش های علمی امروز نزدیک است. ابوریحان همراه با ابوالوفای بوزجانی، با رصد همزمان یک ماه گرفتگی، به تعیین تفاوت طول جغرافیایی دو منطقه متفاوت بغداد و کاث (در جمهوری ازبکستان کنونی) دست زد و برای افزایش دقت رویت هلال ماه و جهت یابی، چند ابزار نجومی ابداع کرد. در میان آثار بیرونی می توان به التفهیم (کتابی در زمینه آموزش نجوم و ریاضیات برای نوجوانان) و قانون مسعودی (دایره المعارفی از دانش نجوم دورۀ اسلامی) اشاره نمود. او را پدر علم ژئودزی (زمین‌سنجی) می دانند.
طرحی از ابوریحان بیرونی که چگونگی اهلۀ ماه را توضیح می دهد
منبع: برگرفته از کتاب فرهنگ نامۀ نجوم و فضا
