داده های گریس به چهار دسته داده های سطح ۰، سطح A-1، سطح B-1 و سطح ۲ تقسیم می شوند. وظیفه پردازش و ذخیره سازی این داده ها توسط سه مرکز لابراتوار JPL در ناسا، موسسه GFZ در آلمان و مرکز تحقیقات فضایی دانشگاه تگزاس آمریکا (UTCSR) صورت می گیرد. داده های سطح ۰ اطلاعات خام و پردازش نشده ای است که توسط مرکز RDC در موسسه DLR آلمان بایگانی می شود. سپس این داده ها به واحدهای مهندسی معناداری از قبیل طول کالیبراسیون و فاصله بین دو ماهواره و تغییرات آن ها، شتاب های غیرجاذبی و داده های جی پی اس است تبدیل شده که به آن ها داده های سطح A-1 می گویند. مسئولیت پردازش این دو مرحله بر عهده JPL و GFZ است. در داده های سطح B-1 مشاهدات به صورت صحیح و یکسان زمان بندی می شوند. داده های سطح ۲ که به علت سختی کار با داده های سطح ۱ اغلب در مطالعات مورد استفاده قرار می گیرند، ضرائب هارمونیک کروی میدان جاذبه زمین تا ماکزیمم درجه و مرتبه ۱۲۰ در فواصل ماهیانه هستند. پایگاه داده این ضرائب شامل ضرائب JPL تا درجه و مرتبه ۱۲۰، ضرائب GFZ تا درجه و مرتبه ۹۰ و ضرائب UTCSR تا درجه و مرتبه ۶۰.
