میدان ثقل زمین
ژئودزی علم اندازه گیری شکل و ابعاد زمین است که این اندازه گیری ها شامل اندازه گیری هندسه، میدان ثقل و تغییرات زمانی آن می شود. میدان ثقل زمین که غالبا با استفاده از کمیت اسکالر معادل آن -پتانسیل ثقل- بیان می شود، در زمینه های گوناگونی نظیر تعیین سطح مرجع (دیتوم) ارتفاعی، تعیین دقیق مدار ماهواره ها و اکتشافات معدنی و هیدروکربنی به کار می رود.
پتانسیل ثقل زمین در یک سیستم مختصات زمین-ثابت به صورت مجموع پتانسیل های گریز از مرکز و جاذبه تعریف می شود. نیروی گریز از مرکز ناشی از دوران زمین است و پتانسیل آن به سادگی بر حسب فاصله از محور دوران زمین بیان می شود. پتانسیل جاذبه نیز با استفاده از قانون انتگرال نیوتن به صورت تابعی از چگالی جرمی بیان می شود. از آنجا که توزیع جرم زمین در تمام نقاط آن قابل اندازه گیری نیست، از انتگرال نیوتن نمیتوان مستقیما برای بیان میدان جاذبه استفاده نمود. به همین دلیل، میدان ثقل زمین معمولا با استفاده از مشاهدات شتاب ثقل اندازه گیری شده روی سطح زمین و تابعک های استخراج شده از آن نظیر آنومالی جاذبه و نوسان جاذبه تعیین میشود که آن را به عنوان یک مسئله معکوس در ژئودزی در نظر می گیرند.
ژئودزی علم اندازه گیری شکل و ابعاد زمین است که این اندازه گیری ها شامل اندازه گیری هندسه، میدان ثقل و تغییرات زمانی آن می شود.
پتانسیل ثقل زمین در یک سیستم مختصات زمین-ثابت به صورت مجموع پتانسیل های گریز از مرکز و جاذبه تعریف می شود.
منابع:
Moritz, H. (1980). Advanced Physical Geodesy. Abacus Press Tunbridge Wells Kent.
Wittwer, T. (2009). Regional Gravity Field Modelling With Radial Basis Functions. Delft University, Netherlands Geodetic Commission.
