مطالعه بر روی داده های ارتفاع سنجی ماهواره ای نتایج تازه ای در زمینه بالا آمدن سطح آب اقیانوس ها و دریاها به همراه داشته است.
مطابق با تحقیقات جدید صورت گرفته، دانشمندان دریافته اند که سطح آب های آزاد با روندی ثابت بالا نمی آید – بلکه هر سال سرعت می گیرد.
یافته های به دست آمده از آنالیز ۲۵ سال داده ی ماهواره ای ارزشمند، برای مناطق کم ارتفاعی که با اقیانوس ها احاطه شده اند اخبار بدی را به همراه دارد: امکان دارد سطح آب تا سال ۲۱۰۰ تا دو برابر تخمین های پیشین بالا بیابد.
مقاله منتشر شده در ۱۲ فوریه در ژورنال PNAS (مقالات آکادمی ملی علوم) نتیجه گیری می کند که در ۸۰ سال آینده، به دنبال تغییرات اقلیم، سطح آب دریا می تواند تا ۲۶ اینچ (۶۵ سانتیمتر) بالا بیاید و نسبت به پیش بینی های گذشته مناطق وسیع تری از نواحی ساحلی را تحت تاثیر قرار دهد.
استیو نِرِم Steve Nerem، استاد علوم مهندسی هوافضا در دانشگاه کلرادو بولدر و سرپرست تیم مطالعاتی تغییرات سطح آب در ناسا که این مطالعه را انجام داده است می گوید: به طور قطع این یک تخمین محافظه کارانه است.
نِرم همچنین بیان کرد که در پیش بینی ما فرض بر این است که سطح آب دریا در آینده پیوسته تغییر می کند، درست مانند تغییراتی که در ۲۵ سال گذشته داشته است.
داده های این مطالعه از ماموریت های ماهواره ای Topex/Poseidon و Jason-2, Jason-1 و Jason-3 در همکاری با ناسا، آژانس فضایی فرانسه CNES، سازمان اروپایی بهره برداری از ماهواره های هواشناسی EUMETSAT و اداره ملی هواشناسی و اقیانوس شناسی آمریکا NOAA به دست آمده است.
بررسی های محققین نشان داد علیرغم اینکه در دهه ۱۹۹۰ سطح آب تقریباً با سرعت ۰٫۱ اینچ (۲٫۵ میلیمتر) در سال بالا می آمده، امروز این تغییرات به میزان ۰٫۱۳ اینچ (۳٫۴ میلیمتر) در حال انجام است.
به گفته برایان بِکلی Brian Beckley، نویسنده ی دیگر مقاله و محقق مرکز پروازهای فضایی گادرد Goddard Space Flight Center در مریلند، پوشش مأموریت های ارتفاع سنجی توپکس/پوسایدن (پوزایدون)/جیسون تقریباً معادل با شبکه ای از نیم میلیون تاید گیج دقیق در سراسر جهان است که اطلاعات ارتفاعی سطح دریا را در مدت ۲۵ سال هر ۱۰ روز در اختیار دانشمندان قرار می دهد.
به گفته دانشمندان، سطح آب دریا به سبب دو پدیده بالا میآید: انبساط حرارتی آب و ذوب شدن یخچال ها، شامل یخچال های گرینلند و قطب جنوب.
انبساط حرارتی پدیده ای است که در آن حجم اقیانوس در اثر افزایش دمای محیط، گسترش می یابد. به عبارت دیگر، انبساط حرارتی یا Thermal Expansion تمایل ماده به تغییر در حجم در مقابل تغییر در دما است. این تحقیق نشان داد که انبساط حرارتی به تنهایی باعت افزایش سطح آب تا میزان ۲٫۸ اینچ (۷ سانتی متر) در ۲۵ سال گذشته شده است.
با این وجود عامل اصلی ای که در روند شتاب گیرنده بالا آمدن سطح آب نقش به سزایی دارد، ذوب شدن سریع یخ های گرینلند و قطب جنوب است.
به گفته بکلی، با جمع آوری و تحلیل نزدیک به سه دهه داده، ردپای از دست رفتن یخ های گرینلند و قطب جنوب و تاثیر آن در پیش بینی های جهانی و محلی سطح متوسط آب در حال آشکار شدن است.
محققین بر این باورند که سرعت پیشرفت بالا آمدن آب دریا ثابت نیست و این موضوع می تواند تحت تأثیر رویدادهای زمین شناسی مانند فوران های آتشفشانی یا الگوهای اقلیمی مثل ال نینو و لا نینا El Niño and La Niña قرار گیرد.
منبع: https://www.space.com/39858-dramatic-sea-level-rise-nasa-study.html
