ژئودزیژئوماتیکسنجش از دور

گالیلئو چیست؟

آموزش نقشه برداری آپسیس

درباره گالیلئو

گالیلئو سامانه ماهواره ای ناوبری جهانی (GNSS) اروپا است که بسیار دقیق و مطمئن در موقعیت یابی جهانی، تحت کنترل غیرنظامی، است. این سیستم سازگار با GPS و GLONASS، سامانه های ماهواره ای ناوبری جهانی آمریکا و روسیه، است. با ارائه فرکانس های دوگانه، گالیلئو برای جهت یابی در لحظه با دقت در بازه متر طراحی شده است.

اولین راه اندازی ها

در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۱، ۲ ماهواره عملیاتی اول، که برای معتبرسازی طرح گالیلئو در زمین و فضا طراحی شدند، آمدند. ۲ ماهواره بعدی در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۲ اضافه شدند.

به دنباله این دوره “تأیید درون مداری” (IOV)، اضافه شدن پرتاب ماهواره ای با “تمام ظرفیت عملیاتی” (FOC) اتفاق افتاد.

چهار جفت از ماهواره های FOC تا الان در تاریخ های ۲۲ آگوست ۲۰۱۴، ۲۷ مارس ۲۰۱۵، ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۵ و ۱۷ دسامبر ۲۰۱۵ از Soyuz واقع در French Guiana (گینه فرانسوی) پرتاب شده اند.

خدمات گالیلئو

سیستم کامل مستقرشده گالیلئو، شامل ۲۴ ماهواره عملیاتی به علاوه ۶ ماهواره یدک درون مدار،  قرار گرفته در ۳ “مدار متوسط زمین” (MEO) در ارتفاع ۲۳۲۲۲ کیلومتری از سطح زمین، با انحراف ۵۶ درجه ای از صفحات مداری استوا، است.

خدمات اولیه تا اواخر سال ۲۰۱۶ قابل دسترس می شوند و بعد از آن با کامل شدن مجموعه ماهواره ها که فراتر از مجموعه ساخته شده است، خدمات جدید و سرویس های دیگر با کامل شدن سیستم تا سال ۲۰۲۰ ، آزمایش و قابل دسترس می شوند.

بعد از حاصل شدن نتایج مذکور، سیگنال های ناوبری گالیلئو پوشش خوبی را حتی تا عرض های جغرافیای ۷۵ درجه ی شمالی، که متناظر با کیپ شمالی نروژ- شمالی ترین نقطه اروپا- و فراتر را فراهم می کند. تعداد بالای ماهواره ها همراه با طراحی بهینه و با دقت صورت فلکی ، همچنین وجود ۳ ماهواره یدک در هر صفحه مداری، اطمینان می دهد که از دست رفتن یک ماهواره هیچ اثر قابل درکی بر کاربر نمی گذارد.

زیر ساخت های زمینی

دو مرکز کنترل گالیلئو (GCCs) در اروپا برای فراهم سازی کنترل بر ماهواره ها و همچنین برای مدیریت مأموریت جهت یابی، راه اندازی شدند. اطلاعات فراهم شده توسط شبکه جهانی ایستگاه های سنسور گالیلئو (GSSs)، به مراکز کنترل گالیلئو توسط شبکه ارتباطات گسترده ای ارسال می شوند. مراکز کنترل گالیلئو، اطلاعات دریافتی از پایگاه های سنسور را برای محاسبه اطلاعات و همگام سازی زمان سیگنال های دریافتی از ماهواره ها  با ساعت پایگاه بر روی زمین، استفاده می کند. تبادل اطلاعات بین مراکز کنترل و ماهواره ها از طریق پایگاه های آپ-لینک انجام می شود.

به عنوان یک ویژگی که در آینده در دسترس می شود، گالیلئو بر پایه سیستم عملیاتی Corpas-Sarsat، یک سیستم جست و جو و نجات (SAR) جهانی فراهم می کند. به این منظور، ماهواره ها با پاسخگوی سیگنالی خودکار تجهیز شده اند که قادر است سیگنال های مخابره شده از فرستنده کاربر را به مراکز منطقه ای نجات بفرستد، که این عمل باعث آغاز شدن عملیات نجات می شود.

در همین زمان، سیستم به کاربر یک سیگنال پاسخ مبنی بر این که موقعیت او دریافت شده و کمک در راه است، برای مطلع کردن او، می فرستد. این ویژگی اخیر کاملاً جدید است و نسبت به سیستم موجود یک پیشرفت بزرگ تلقی می شود.

آماده سازی برای گالیلئو

ماهواره های آزمایشی GIOVE-A و GIOVE-B به ترتیب در ۲۰۰۵ و ۲۰۰۸، به منظور آزمایش انتقادی فنّاوری های گالیلئو و همچنین ایمن سازی فرکانس های گالیلئو با اتحادیه جهانی ارتباطات از راه دور، پرتاب شدند.

در طول زمان و دوره آزمایش، ابزار علمی همچنین ابعاد مختلف محیط فضایی اطراف صفحات مداری را بخصوص در مورد تشعشعات که بسیار بیشتر از مدارهای نزدیک و هم سرعت زمین است  سنجیدند.

چهار ماهواره عملیاتی که در ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ برای تلاش برای ساخت هسته عملیاتی صورت فلکی کامل گالیلئو  پرتاب شدند، با پرتاب ۴ ماهواره FOC اول گالیلئو همراه شدند.

منبع: سایت esa آخرین به روز رسانی ۱۸ دسامبر ۲۰۱۵

Europe_s_Galileo_satnav_system_large

نتایج اولیه

اولین المان های مداری سامانه ماهواره ای ناوبری جهانی اروپا در جای خود قرار گرفتند. در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۱ موشکی از Soyuz واقع در French Guiana 2 ماهواره شلیک کرد، که با شلیک  ۲ ماهواره دیگر در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۲ همراه شد: این ۴ ماهواره IOV گالیلئو، نمایانگر هسته عملیاتی صورت فلکی کامل با ۳۰ ماهواره است.

این ۴ ماهواره IOV اثبات کردند که با کامل شدن و پرتاب بقیه اجزای صورت فلکی گالیلئو، ماهواره ها و قسمت زمینی بسیاری از انتظاراتی که از گالیلئو می رود را برآورده کند، و همچنین تصدیقی باشد برای ادامه دادن و تکمیل کردن طراحی این مجموعه.

در ۱۲ مارس ۲۰۱۳، زیرساخت های زمینی و فضایی گالیلئو گرد هم آمدند تا برای اولین بار در تاریخ مکان یابی نقطه ای را بر روی زمین اندازه گیری کنند. این اتفاق در شهر Noordwijk در هلند، در آزمایشگاه ناوبریESA در مرکز فنی ESTEC افتاد. بعد از این اتفاق، نسلی از پیام های ناوبری آزمایش کامل سیستم گالیلئو را مقدور ساخت. آزمایش های مختلف و تست های بسیاری در تمام اروپا بعد از این اتفاق انجام شد.

ESA و همکاران صنعتی آن گروه هایی را پیوسته عازم عملیات محیطی و آزمایش های عملی کردند. بیش از km 10000 توسط خودروهای آزمایش در پروسه دریافت سیگنال، همچنین پیاده روی های زیادی برای آزمایش دریافت کننده های ثابت طی شد. در مجموع در این پروسه چندین ترابایت اطلاعات IOV دریافت شد.

منبع: سایت esa  آخرین به روزسانی ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴

گالیلئو,گالیله,پیکربندی ماهواره ای

حقایق و محاسبات

اولین پرتاب:

 

۲۱ اکتبر ۲۰۱۱
دومین پرتاب:

 

۱۲ اکتبر ۲۰۱۲
حامل پرتاب:

 

پرتاب‌کننده Soyuz ST-B همراه باFregat-MT در قسمت بالاتر
محل پرتاب:

 

مرکز فضایی Guiana، واقع در French Guiana
وزن پرتاب:

 

Km 700

اندازه ( بسته بودن بال های خورشیدی):

 

۳٫۰۲ x 1.58 x 1.59 m
اندازه ( باز بودن بال های خورشیدی): ۲٫۷۴ x 14.5 x 1.59 m
محموله ناوبری:

 

 

۲ ساعت اتمی مایزر هیدروژن پسیو، ۲ ساعت اتمی روبیدیوم، واحد کنترل و نظارت ساعت، تولیدکننده سیگنال ناوبری، آنتن L-band برای مخابره سیگنال ناوبری، آنتن C-band برای شناسایی سیگنال آپ لینک، ۲ آنتن S-band برای مسافت سنجی و فرمان از راه دور، آنتن جست و جو و نجات.

 

میزان نیروی برق: ۱۴۲۰ watts (در نور خورشید) / ۱۳۵۵ watts (در نبود خورشید)
مدار:

 

مدار متوسط زمین، km 23222
انحراف مدار:

 

۵۶ درجه
طول عمر عملیاتی:

 

بیشتر از ۱۲ سال
مرکز کنترل ماهواره:

 

CNES در Toulouse فرانسه با پشتیبانی ESOC در Darmastadt آلمان برای پرتاب ماهواره و فاز عملیاتی اولیه (LEOP)، کنترل ماهواره در حال انتقال به مرکز کنترل گالیلئو Oberpfaffenhofen در آلمان است، در حالی که Redu در بلژیک کمپین آزمایش درون مداری را اداره می کند.

 

مرکز کنترل ناوبری:

 

مرکز کنترل گالیلئو Fucino در ایتالیا

 

منبع: سایت esa

 

گالیلئو,گالیله,

چرا اروپا به گالیلئو نیازمند است

کمیسیون اروپا (EC) تخمین زده است که %۷-۶ تولیدات ناخالص اروپا – حدود ۸۰۰ میلیارد از نظر ارزش در حال حاضر وابسته به ناوبری ماهواره ای است. این در حالی است که کاربران اروپایی در حال حاضر راهی جز استفاده از GPS آمریکا و یا GLONASS روسیه برای مکان یابی ندارند.

مفهوم استاندارد ناوبری، امروزه همان مکان یابی تلقی می شود. اگر روزی سیگنال ها قطع یا ضعیف  شود، بسیاری از خدمه کشتی ها و هوانوردها در برگشت به روش های قبلی و قدیمی ناوبری و مکان یابی دچار مشکل می شوند.

بسیاری از شبکه ها بسیار وابسته اند به هماهنگی دقیق زمانی ای که توسط سیستم های جهت یابی ماهواره ای فراهم می شود. همانطور که استفاده از جهت یابی ماهواره ای گسترش می یابد، صدمات وارده در اثر قطع شدن سیگنال نیز افزایش می یابد؛ که نه تنها کارایی سیستم های حمل و نقل را تهدید می کند بلکه خطر جدی ای برای امنیت انسان تلقی می شود.

در دهه ۱۹۹۰، اتحادیه اروپا متوجه نیاز اروپا به‌ داشتن سیستم ماهواره ای ناوبری که مالک آن خود اروپا باشد را احساس کرد. نتیجه گیری و تصمیم گیری برای ساخت این سیستم با همین هدف در ۱۹۷۰ با انگیزه همراه کردن شرکت های اروپایی ای همچون Ariane Launcher و Airbus انجام شد.

کمیسیون اروپا با آژانس فضایی اروپا برای ساخت گالیلئو، یک سیستم اروپایی مستقل تحت کنترل غیرنظامی، متحد شدند.

استقلال اروپایی دلیل اصلی برای برداشتن این قدم بزرگ است. گرچه دلایل دیگری نیز وجود دارند که شامل:

  • به خاطر سازگاری با GPS و GLONASS، گالیلئو به عنوان اساس و پایه ای برای سیستم ناوبری جهانی مطرح است. این سیستم که تحت کنترل غیر نظامی است، با آنلاین شدن اجازه مکان یابی دقیق نقاط زمین را می دهد؛ و این به خاطر این است که ماهواره های موجود برای مکان یابی بیش از دو برابر شده اند.
  • با قرار گرفتن ماهواره ها با انحرافی بیشتر از انحراف GPS از صفحه استوایی، گالیلئو پوشش بهتری بر عرض های جغرافیایی بالا دارد. این برای انجام عملیات در شمال اروپا بسیار بهتر و مناسب تر است. شمال اروپا منطقه ای است که توسط GPS خوب پوشش داده نمی شود.
  • با گالیلئو، اروپا قادر است از ظرفیت ها و موقعیت هایی که توسط جهت یابی ماهواره ای فراهم می شود به نحو احسنت بهره برداری کند. تولید تجهیزات و دریافت کننده های سیگنال، کارهای اجرایی و اپراتوری خدمات، از موقعیت های شغلی جدیدی است که سودمندی بسیاری در پی دارد.

منبع: سایت esa آخرین به روز رسانی ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴

همکاران گالیلئو,گالیله,گالیلئو

همکاران گالیلئو

ساخت سیستم ناوبری ماهواره ای اروپا کاری بسیار پیچیده، چندجانبه و با جزئیات بالا است که همکاری های مختلفی از قسمت های مختلف اروپا برای آن گرد هم آمده اند.

شریک های عمومی

تعریف این پروژه، پیشرفت و فازهای تأیید درون مداری برنامه گالیلئو توسط ESA و سرمایه گذاری مشترک کمیسیون (ESA) اروپا انجام شد.در ادامه فاز تمام ظرفیت عملیاتی (FOC) توسط کمیسیون اروپا سرمایه گذاری و مدیریت شد.

کمیسیون اروپا وکالت وظایف طراحی و مأموریت تهیه را در فاز FOC به ESA سپرد.

شریک های صنعتی

ماهواره های IOV گالیلئو توسط EADS Astrium فراهم شد که باعث رهبری کنسرسیوم با Thales Alenia Space Italy که مسئولیت کامل کردن ماهواره ها و EADS Astrium در انگلستان مسئول فراهم کردن محموله ها بود، شد. برای ۲۲ ماهواره بعدی، OHB در آلمان پیمان کار موردنظر است همراه با Surrey Satellite Technology Ltd که محموله ها را فراهم می کند.

WP1: پشتیبانی سیستم– پوشش طراحی کلی که شامل سیستم زمینی و فضایی گالیلئو و ترکیب آن ها است، با Thales Alenia Space Italy عقد شد.

WP2: قسمت مأموریت زمینی– پوشش خدمات ناوبری و جهت یابی و ابزار مربوط، با Thales Alenia Space France عقد شد.

WP3: قسمت کنترل زمینی– پوشش سازمان های کنترل ماهواره، با EADS Astrium عقد شد.

WP4: قسمت فضایی– پوشش ماهواره ها، برای ۴ ماهواره اول با EADS Astrium عقد شد؛ برای ۱۴ ماهواره بعد با OHB/SSTL و برای ۱۲ ماهواره باقی مانده متعاقباً اعلام می گردد.

WP5: خدمات پرتاب– پوشش پرتاب کننده ها برای گالیلئو، با Arianespace عقد شد.

WP6: عملیات ها– پوشش آماده سازی و پشتیبانی عملیاتی، با Spaceopal عقد شد. یک تقبل مشارکتی بین کمپانی ایتالیایی Telespazio و موسسه بازرگانی آلمانی Gesellschaft für Raumfahrtanwendungen (GfR) mbH که قسمتی از German Aerospace Center (DLR) است – همراه با شرکت Inmarsat که آزمایش های درون مدار را پشتیبانی می کند.

منبع: سایت esa آخرین به روز رسانی ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴

Galileo_medium-(1)

گالیلئو : پیکربندی شامل ۳۰ ماهواره جهت یابی

زمانی که گالیلئو، سامانه ماهواره ای ناوبری جهانی اروپا، کاملاً عملیاتی شود، ۳۰ ماهواره در مدار متوسط زمین (MEO) در ارتفاع km 23222 می گیرد. ده ماهواره، هرکدام از ۳ صفحه مداری که در ۵۶ درجه انحراف با استوا هستند را اشغال می کنند. ماهواره ها در هر صفحه به طور مساوی پخش می شوند و حدود ۱۴ ساعت طول می کشد تا دور زمین را یک دور بزنند. در هر صفحه ، ۲ ماهواره یدکی اند؛ آماده باش برای هر شکست عملیاتی ماهواره ها.

طراحان و مهندسان در ESA دلایل خوبی برای انتخاب این ساختار برای صورت فلکی گالیلئو داشتند. احتمال بسیار بالایی ( بیشتر از ۹۰ درصد) برای این وجود دارد که هر کس در هرکجا در هر زمانی در دیدرس حداقل ۴ ماهواره باشد و از این رو تعیین موقعیت فرد با سیگنال های مخابره شده از ماهواره ها انجام می شود. انحراف مدارها به منظور پشتیبانی بهتر از عرض های جغرافیایی قطبی صورت گرفته، که در سیستم GPS تقریباً از آن چشم پوشی شده است.

از بیشتر نقاط ، ۶ الی ۸ ماهواره قابل رؤیت هستند، که اجازه مکان یابی بسیار دقیق – در حد سانتیمتر- را به ما می دهد. حتی در شهر های بلند این احتمال که فردی در خیابان تعداد کافی ماهواره برای موقعیت یابی در دیدرس داشته باشد زیاد است، به ویژه که گالیلئو با سیستم ۲۴ ماهواره ای GPS آمریکا سازگار است.

وقتی تمام ماهواره های در فضا در این صفحات مداری قرار گیرند، گالیلئو، با فراهم کردن خدمات خود برای تعداد زیادی از کاربران در تمام جهان، کاملاً عملیاتی می شود.

منبع: سایت esa آخرین به روز رسانی ۲۸ آگوست ۲۰۱۵

گالیلئو بر روی زمین

بخش های زیادی از گالیلئو غیر از ماهواره ها در فضا وجود دارد. یک شبکه جهانی زمینی برای اطمینان از اعتبار زمان و اطلاعات موقعیت ها که در سیگنال هایی که از مدار می رسد، بسیار ضروری و لازم است.

بروز نگه داشتن ماهواره ها

مکان یابی ماهواره بر پایه توانایی دریافت‌کننده سیگنال در استخراج زمان و موقعیتی است که سیگنال مخابره شده توسط فرستنده فرستاده است، استوار است. این اطلاعات خود در سیگنال ماهواره ها وجود دارد. ولی حتی ساعت های اتمی ماهواره ها هم ممکن است خطا کنند – و حتی یک میلیاردیوم ثانیه خطا باعث خطای ۳۰ سانتی متری در موقعیت یابی است. یک ثانیه خطا باعث جابجا کردن کاربر از موقعیت مورد نظرش به اندازه km 300000 می شود.

GCS_Control_Centre

مرکز کنترل GCS

شبکه ای از پایگاه های زمینی به طور پیوسته ساعت هر ماهواره را با زمان سیستم گالیلئو (GST) چک می کنند. با دقت ۲۸ میلیاردوم ثانیه، GST توسط مراکز زمان یابی دقیق در مراکز کنترل گالیلئو در Fucino ایتالیا و Oberpfaffenhofen آلمان تعیین می شود، که خود این مراکز هم ترازی خود را توسط گروهی از آزمایشگاه های زمان بندی اروپایی با زمان هماهنگ جهانی بین المللی ( ICUT) بررسی می کنند.

FucinoAntennas_lo

آنتن گالیلئو در Kiruna

مدارهای ماهواره ها نیز منحرف می شوند، که این اتفاق ممکن است توسط کشش جاذبه ای به خاطر انحراف کم استوایی زمین، به خاطر ماه و خورشید بیافتد. حتی مقدار کم اما مداوم هل دادن نور خورشید می تواند ماهواره ها را از مدار خود منحرف کند. بنابراین  ایستگاه های زمینی در دور دنیا سیگنال های دریافتی از ماهواره ها را به نحوی دیگر پس می فرستند تا موقعیت آن ها را معلوم کنند و هرگونه انحراف مداری مشخص شود.

اطلاعات ساعت و موقعیت ماهواره ها، جمع می شود تا پیام تصحیح کننده به ماهواره ها برود تا مخابره دوباره به کابران توسط سیگنال ها صورت بگیرد. بستن چرخه به این صورت باعث به دست آمدن نتایج بهینه در طول زمان می شود. کیفیت و قابل اطمینان بودن هر سیگنال مفرد گالیلئو نیز بررسی شده است.

قسمت زمینی گالیلئو

قسمت زمینی گالیلئو (GGS) به طور حتم یکی از پیچیده ترین پیشرفت های زیر نظر اروپا، با داشتن تراز بالایی از دقت در عملکرد، امنیت و سلامت، است.

  • قسمت مأموریت زمینی (GMS): این قسمت باید مکان یابی بسیار دقیق با سرعت بالا حول ساعت انجام دهد، و همچنین پردازش اطلاعات از شبکه جهانی پایگاه ها نیز بر عهده این قسمت است. GMS حاوی ۲ میلیون خط کد نرم افزاری، ۵۰۰ عملکرد داخلی، ۴۰۰ پیام و ۶۰۰ سیگنال در حال چرخش در ۱۴ المان مختلف می باشد.
  • قسمت کنترل زمینی (GCS): این قسمت به صورت تقریباً خودکار کنترل و نظارت بر صورت فلکی را بر عهده دارد.

( در فاز IOV، GMS در مرکز کنترل Fucino واقع در ایتالیا و GSC در مرکز کنترل  Oberpfaffenhofen واقع در آلمان قرار داشت. در آینده این ۲ مرکز با همکاری هم به عنوان پشتیبان  و همگام  ساز اطلاعات در لحظه  عمل خواهند کرد. اگر یکی از مراکز از دست برود مرکز دیگر قادر به ادامه عملیات بدون نقص می باشد.)

  • مسافت سنجی، پیگردی و پایگاه پیام، که ۲ تا اند.یکی در Kiruna در سوئد و یکی در Kourouدر  French Guianaواقع شده است.
  • پایگاه های آپلینک( ارتباط با بالا) یک شبکه ای از پایگاه ها برای ارتباط با بالا برای فرستادن مکان یابی و اطلاعات دیگر.
  • پایگاه های سنسور، شبکه ای جهانی که پوششی برای همگام سازی ساعت و اندازه گیری مدار فراهم می کند.
  • شبکه پخش اطلاعات ، که وظیفه به هم متصل کردن تمام قسمت های زمینی گالیلئو را بر عهده دارد.

منبع: سایت esa آخرین به روز رسانی ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴

آناتومی ماهواره

هر ماهواره ۷۰۰ کیلوگرمی گالیلئو، دارای تجهیزات کافی برای انجام وظیفه تعیین شده آن شامل جهت یابی و زمان بندی است در ۱۲ سال که سن طراحی شده آن است را دارا می باشد.

این ماهواره ها در عین این که با نیروی خورشیدی کار می کنند، طوری طراحی شده اند قسمت های داخلی کاملاً از تشعشعات در امانند. هر ماهواره شامل قسمت های زیر می باشد:

  • آنتن L-band– سیگنال های جهت یابی را در L-band مخابره می کند
  • آنتن جست و جو و نجات– سیگنال های آشفته را دریافت و برای مراکز محلی نجات مخابره می کند.
  • آنتن C-band– سیگنال های مربوط به مأموریت را از پایگاه های آپ لینک دریافت می کند.

این اطلاعات شامل مواردی است که باید با ساعت ها همگام سازی و همچنین اطلاعاتی راجع به این که چقدر خوب ماهواره ها در حال فعالیت اند، می باشند.

  • دو آنتن S-band– قسمتی از مسافت سنجی، پیگردی و قسمت فرمان. این قسمت اطلاعاتی راجع به پلتفرم و محموله در حال حمل به قسمت کنترل زمینی گالیلئو مخابره می کند و در مقابل، فرمان های لازم برای کنترل ماهواره و استفاده از محموله در حال حمل را، دریافت می کند. این آنتن همچنین با پردازش، دریافت و مخابره سیگنال، مقدار ارتفاع ماهواره را با دقت متر می سنجد. این آنتن همچنین می تواند به عنوان دریافت کننده اطلاعات مأموریت اگر آنتن C-band از کار بیافتد، عمل کند.
  • سنسورهای حساس به مادون قرمز زمین و نور مرئی خورشید– این سنسورها ماهواره را به سمت زمین نگه می دارند. سنسور مادون قرمز تفاوت بین سرمای فضای خارجی و گرمای اتمسفر زمین را شناسایی می کند. سنسورهای خورشیدی هم با شناسایی نور مرئی زاویه خود را با خورشید می سنجند.
  • رترو رفلکتور لیزر –توانایی اندازه گیری ارتفاع ماهواره با دقت سانتی متر به کمک لیزر تابیده شد از پایگاه زمینی. برگردانده یا رفلکتور فقط سالی یکبار استفاده می شود، زیرا مدیریت ارتفاعی که توسط آنتن S-band انجام می شود، به اندازه کافی دقیق می باشد.
  • رادیاتورهای فضایی – گرمای تلف شده را به فضا منتقل می کند تا قطعات الکترونیکی در دمای عملیاتی خود باقی بمانند.
  • ساعت پسیو مایزر هیدروژن – ساعت اصلی بر روی ماهواره.دو عدد از این ساعت برای اطمینان فرستاده می شود. این ساعت اتمی از ارتعاشات فوق پایدار اتم هیدروژن برای محاسبه زمان استفاده می کند.
  • ساعت روبیدیومی – ساعت اتمی کوچکتری که سیستم کاری آن متفاوت است. ۲ عدد از آن برای اطمینان فرستاده می شود.
  • واحد کنترل و نظارت بر ساعت ها – فراهم کننده رابط مشترک بین ۴ ساعت ذکرشده و واحد تولیدکننده سیگنال. همچنین این واحد در اطمینان از درست کار کردن ساعت ها و یدک ها دخالت دارد.
  • واحد تولید کننده سیگنال ناوبری – تولید سیگنال های ناوبری با استفاده از ورودی واحد کنترل و نظارت بر ساعت ها و اطلاعات فرستاده شده برای مکان یابی و اطلاعات آنتن C-band. سیگنال های ناوبری برای مخابره به آنتن L-band  میروند.
  • ژیروسکوپ – میزان چرخش ماهواره را محاسبه می کند.
  • چرخ های واکنش – چرخش ماهواره را کنترل می کند. این چرخ ها و ماهواره در خلاف جهت می چرخند. ماهواره به ازای هر دور ۲ دور می چرخد تا بال های خورشیدی در معرض نور خورشید قرار گیرند.
  • مگنتوتورک ها – میزان سرعت چرخش را با استفاده از گشتاوری بر پایه مغناطیس در خلاف جهت، تعیین می کنند.
  • واحد تنظیم و پخش قدرت – تمام قدرت نیروی خورشیدی و باطری ها را تنظیم و بین تمام قسمت های محموله پخش می کند.
  • کامپیوتر همراه – پلتفرم و محموله ماهواره را کنترل می کند.

منبع: سایت esa آخرین به روز رسانی ۱۴ ژانویه ۲۰۱۳

One_of_Galileo_s_next_batch_large

قدم بعد

EGNOS و گالیلئو آمده اند تا بمانند. برنامه انقلابی مسیریابی ماهواره ای ESA، در تلاش است تا راه پیشرفت این ۲ سیستم را بگشاید.

تحقیقات برای پیشرفت هایی همچون گسترش پوشش  بخصوص در قسمت های قطبی  و مکان یابی در این نواحی، ساعت های اتمی دقیق تر و ارتباطات بین ماهواره ای برای به حداقل رساندن نیاز و وابستگی گالیلئو به قسمت زمینی آن برای تصحیح زمان، همچنان در حال انجام است.

PARIS mission, detecting reflected satnav

مأموریت پاریس، شناسایی موقعیت با ماهواره

مدل سازی پیشرفته یونوسفریک، نوآوری جدیدی است که دقت گالیلئو و EGNOS را افزایش می دهد و همچنین از نظر علمی نیز این موضوع قابل توجهی است.

مکان یابی ماهواره ای “بازتابی” یکی دیگر از موضوعات قابل تحقیق است: قطع کردن سیگنال های مکان یابی ماهواره ای بازتاب شده توسط دریافت کننده های خاص به منظور دریافت اطلاعات علمی و محیطی در مورد خشکی و دریا. که شامل مواردی همچون ارتفاع و سختی سطح دریا، مکان های بادخیز، میزان یخ، رطوبت  خاک و تراکم زیست توده ها، می باشد.

منبع: سایت esa آخرین به روز رسانی ۲۸ آگوست ۲۰۱۴

مترجم: وحید نبی/گردآوری و تنظیم: محمد میرزاعلی


 

لینک های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید