ساخت کشور با بکارگیری GIS در هند

هند برنامه ملی وب GIS برای PMGSY را راه اندازی می کند

کاربرد سامانه اطلاعات مکانی (GIS) در حل مسائل پیچیده مکانی اثبات شده است، و داده های مکانی رقومی صحیح، لازمه برنامه ریزی و فعالیت های توسعه ای برای کمک به دولت هند در دستیابی به اهداف جاه طلبانه اش است. با شامل نمودن تمامی استان ها و سرزمین های متحد (UTs)، دفتر نمایندگی ملی گسترش جاده های روستایی (NRRDA)، با همراهی مرکز توسعه محاسبات پیشرفته (CDAC مشغول پیاده سازی یک سامانه اطلاعات جغرافیایی برای  Pradhan Mantri Gram Sadak Yojana (برنامه جاده های روستایی نخست وزیری / PMGSY) هستند. در راستای انطباق با دستورالعمل های دقت مکانی PMGSY GIS، تمامی استان ها در حال ایجاد داده های مکانی رقومی هستند. برنامه تحت وب GIS مبنایی که در دست توسعه است، برای تمامی آنها در دسترس خواهد بود.

دقت مکانی

دقت مکانی عوارض نظیر موقعیت سکونت گاه ها، جاده ها و مرزهای اجرایی، برای برنامه ریزی و فعالیت های توسعه ای از اهمیت زیادی برخوردار است. این نکته که یک عارضه روی نقشه دقیقاً منطبق بر موقعیتش روی زمین واقع شود، حیاتی است.

با نگاهی به روند طی شده، شاید بتوان گفت که بخش بزرگی از زمان مفید پروژه GIS صرف ساختن پایگاه داده مکانی شده است. در حالیکه پروژه های ملی برای دریافت داده های مکانی رقومی صحیح در کشمکش هستند، بسیاری موسسات مالک داده های مکانی با دقت بالاتر، نظیر داده های سامانه های راهبری وسیله نقلیه، بوده و آنها را بکار می گیرند.

دقت نقشه برداری برای تهیه نقشه توپوگرافی هند (topo-sheet) در برخی موارد محل پرسش است، این سندی بر این مدعاست که این داده ها در خلال نقشه برداری های بسیار قدیمی تولید شده اند. اگرچه، آن نقشه ها دقت قابل قبولی دارند، مگر اینکه موقعیت عوارض روی زمین تغییر یافته باشد. دلیل اصلی کاهش دقت مکانی در داده های رقومی، پروسه تبدیل داده اشتباه است. پیش از رقومی سازی، اجزای نقشه و بطور خاص پارامترهای زمین مرجع نمودن آن باید بخوبی درک شوند. اگر پروسه تبدیل داده های رقومی صحیحی در دست نباشد، روی هم قرار دادن داده های مکانی بدست آمده از منابع مختلف بطور آشکار هر جابجایی در موقعیت را ظاهر می سازد.

دستورالعمل های GIS

پروسه ساخت داده های مکانی PMGSY انحرافی را از مسیر سنتی رقومی سازی در پیش می گیرد تا از موقعیت صحیح عوارض اطمینان حاصل نماید. داده های مبنا و مرزهای اجرایی دور انداخته شده اند. در کنار آن، خواندن مختصات طول و عرض جغرافیایی تصویر نشده از طریق GPS بر مبنای دیتوم WGS84 مورد تاکید قرار گرفته است. به جای از دست دادن دقت مکانی در طول پروسه اعمال سیستم تصویر به نقشه، بطور همزمان، عوارض جغرافیایی می توانند مستقیماً با استفاده از GPS برداشت شوند. مقامات استانی در قالب دستورالعمل های GIS، مقالات پژوهشی، سخنرانی ها و کارگاه ها، برای بدست آوردن دقت مکانی آموزش دیده اند. اگرچه، هر استان آزاد است تا روش رقومی سازی مناسب را انتخاب کند.

خط مشی و تغییر

سازمان های دولتی مرتبط با برنامه ریزی و توسعه باید به داده های رقومی مبنایی صحیح دسترسی داشته باشند. روزهای اداره پروژه با بکارگیری نقشه های کاغذی، که با پارامترهای سیستم تصویر گوناگون تبدیل یافته بودند، سپری شده است. این باید مسئولیت جمعی دولت و کارشناسان این حوزه باشد تا فضا را برای در دسترس قرار دادن ساده داده های مکانی رقومی برای ساخت کشور، تغییر دهند. به جای تمرکز بر حوزه تبدیل داده های ابتدایی، صنعت GIS باید به متنوع ساختن خدمات مکان مبنا، پردازش داده های GIS، اخذ و به روز رسانی داده های مکانی پیچیده، و … بپردازد. این امر می تواند نیاز به داده های مکانی و نرم افزارهای پیشرفته را به پیش راند.

برای اینکه خروجی ها بتوانند در تهیه GIS ملی همکاری موثر داشته باشند، فناوری های GIS ای پیشرفته گوناگونی بکار گرفته شده اند. در آینده، مقامات رسمی به جای اینکه در پی یافتن داده های مکانی رقومی قابل اعتماد باشند، می توانند روی تحلیل، برنامه ریزی، و مدل­ سازی تمرکز کنند. سرویس داده های مکانی پیشنهاد شده روند پیشبرد پروژه های GIS را متحول خواهد نمود و انتظار می رود که افراد مبتکر در این حوزه فرصت های متنوع و نوینی را برای دولت و همچنین صنعت GIS ایجاد نمایند. این به سادگی به تصمیم گیرندگان کمک خواهد نمود تا قضاوت معتبری داشته باشند.

منبع: gim-international.com